Aan alles komt een eind

Lieve mensen,

Het is alweer heel lang geleden dat ik een bericht heb gestuurd. Hier mijn laatste bericht. Zoals de meeste mensen weten ben ik weer in Nederland. Afgelopen donderdag was voor mij het moment gekomen om naar huis te gaan. Ik werd door 3 huisgenoten naar het vliegveld gebracht. Daar kwam ik erachter dat ik maar liefst 11 kilo te veel had meegenomen tja ik koop nooit wat dus raar raar hoe zou dat komen. Door een goed verhaal geloofde ze dat ik van wereldstage was, dat is een organisatie die stages regelt voor studenten, en dat ik dus 45 kilo mocht meenemen dus gelukkig dat was ook weer geregeld. Daarna nog wat gedronken en toen kwam er toch echt een moment dat ik moest afscheid nemen van mijn lieve vriendinnetjes. Ja dat blijft altijd moeilijk. Daarna is het best snel gegaan zo zat ik in het vliegtuig en zo landde ik in Nederland. Nadat ik mijn koffers had moest ik ook nog mijn koffer openmaken omdat ze dachten dat ik meer dan 430 euro aan waarde had door mijn horloge. Nou dat was dus niet zo en dat ik koraal in mijn koffer had want dat schijnt ook niet te mogen. Goed weer mijn spullen in mijn koffer gepropt en dan naar de beroemde schuifdeuren lopen. Dan is het maar de vraag wie daar achter staan. Ik had al de instructie gekregen dat ik naar links moest kijken. Vol spanning liep ik door de schuifdeur en ja hoor daar werd geschreeuwd en gejuicht. Daar stond mijn allerliefste familie en zelfs mijn oude opa en oma van 92 met een spandoek en tulpen. Het spandoek met de tekst: O wat een feest dushi is weer terug van weggeweest. Wat lief! Na uitgebreid geknuffeld te hebben en uiteraard weer gezellig staan huilen met z'n allen gingen we even wat drinken. Wat een leuk welkom echt super lief! Het was fijn om iedereen weer te zien na zon lange tijd. Het was ook raar om weer thuis te zijn en in Doesburg rond te lopen. Ik moet heel erg wennen dan merk je pas hoe normaal Curacao was geworden en wat voor routine je daar had. Ook het weer valt niet mee hier zoals jullie wel weten steenkoud! Het is echt wennen en afkicken van een geweldige tijd.
Curacao was een hele uitdaging je neemt toch een stap maar vooral een geweldige ervaring. Zoiets vergeet je nooit meer. Het is super leuk om naar een vreemd land te gaan en daar een nieuw leven op te bouwen en nieuwe mensen te ontmoeten. De cultuur te leren kennen en te zien hoe het leven anders kan zijn dan in Nederland. Je leert in die paar maanden zoveel nieuwe mensen kennen en nieuwe vrienden maken dat is heel leuk. Ik heb alles eruit gehaald wat er in zat. Ik ben naar Aruba geweest 2 keer naar Bonaire. Naar klein Curacao dat is een bounty eiland vlak voor de kust van Curacao. Echt een prachtig eiland en daar kan je ook zwemmen met zeeschilpadden. Ook nog met dolfijnen gezwommen samen met een huisgenoot. Dat was een hele bijzondere ervaring. Natuurlijk heel veel weze stappen waar ook een drankje bij hoort. En het leuke het geweldige weer en het strand. Dat ga ik zo erg missen. Het was een onvergetelijke tijd waar ik veel vrienden aan over heb gehouden erg veel heb geleerd en een geweldige stage heb gehad. Het was een unieke ervaring wat je de rest met je leven meedraagt. Als je de kans hebt moet je die zeker grijpen. Ik zal daar alles enorm missen maar het zal altijd bij mij blijven. Nu moet ik hier weer wennen dat zal tijd kosten maar dat komt goed.
Nou lieve mensen ook aan deze berichten komen een eind. Het waren misschien niet veel berichten maar toch allemaal bedankt voor het volgen echt super leuk!
Ik zie jullie snel allemaal weer en ik zeg:

Ayoo mi dushi Curacao<3 ( en tot heel snel)

En

Bon bini Nederland

Heel veel liefs van mij