ARUBA!!!

Hallo lieve mensen,

Aruba! Eindelijk het reisverslag over Aruba. Het zal een lang lang verhaal worden, want ik heb veel gedaan. Wat een mens wel allemaal niet kan doen in vier dagen.. Dus ga er even lekker voor zitten. Het begon allemaal op woensdag avond ik was door een huisgenootje naar het vliegveld gebracht. Ik had mijn koffer ingecheckt, tax betaald want dat moet dat zit niet bij de prijs in. Door de douane heen en daar zat ik dan op het vliegveld. Ik moest nog twee uur wachten voordat ik het vliegtuig in mocht. Die tijd ging erg snel beetje gegeten op mijn laptop en toen werd er al iets omgeroepen in het Papiamento waarvan ik 2 woorden kon verstaan en dat was Aruba en gate 5. Die woorden waren genoeg om te begrijpen dat ik mocht boarden!! Het was niet een heel groot vliegtuig en daarnaast was hij bijna leeg. Ik zat aan het raam dus toen we opstegen had ik prachtig uitzicht over Curaçao allemaal lichtjes echt gaaf. Goed toen kwam het de vlucht let op: 5 min opstijgen je hangt 10 minuten in de lucht ik had net een paar bladzijdes gelezen toen al weer werd omgeroepen dat we gingen landen. 20 minuten later stond ik na een wiebelige landing op ARUBA!! Vol trots liep ik over het vliegveld. Ik was gewoon in mijn eentje naar Aruba gevlogen en geen eens in het verkeerde vliegtuig gestapt! De vrienden van mijn ouders zouden mij komen ophalen. Ik was erg op tijd dus ik moest even op ze wachten. Toen ze er waren, was het erg leuk om ze weer te zien na die weken. Eenmaal in hun huis kreeg ik een rondleiding. Ik had natuurlijk al foto’s gezien van het huis en Aruba, want mijn ouders zijn er 2 keer op vakantie geweest. Maar nu kon ik het met eigen ogen zien. Een prachtig groot huis met een mooie veranda, een palapa dat is een soort houten parasol om het maar even zo te zeggen zie foto’s. Ik had een eigen kamertje en zelfs een eigen badkamer met het aller belangrijkste een warme douche!!!!! Ik was helemaal blij want die had ik al in geen 5 weken gehad dat was dus echt een zege:D Nadat Wiwi wat eten voor me had gemaakt, ik nog even met ze had gekletst ook met hun zoon. Die woont namelijk naast hun en die heeft twee super leuke dochtertjes. Maargoed na dat alles ging ik lekker slapen, want ik was toch wel beetje moe. De volgende dag na een heerlijk en uitgebreid ontbijt ging ik samen met Wiwi een korte wandeling maken door de buurt waar zij wonen. Ook kwamen we langs een geitenboer met een groot stuk grond met heel veel geiten.Hier heb ik een paar foto's gemaakt. Verder stonden er super mooie en hele grote huizen bij hun in het straatje. Ook heb ik voor een huis gestaan die mijn ouders wilde kopen één van hun wilde plannen hahaha. Maar het was een mooi huis hoor oudertjes. Daarna zijn we naar San Nicolaas gereden een leuk klein plaatsje bij hun in de buurt. Ook zijn we over een heel groot terrein gereden wat vroeger gebied was van de Amerikanen. Hier staat een grote olieraffinaderij. Het gebied daar was erg mooi om te zien. Hierna moesten we na de garage omdat hun auto gekeurd moest worden. Na een korte stop bij de garage gingen we thuis lunchen. Daarna zijn we naar een erg mooi en leuk strandje geweest: Mangel Halto. Hier heb je heel veel bomen met wortels boven de grond die van zeewater leven. De wortels zijn best groot en zijn erg vaak vertakt. Het zag er bijzonder uit en heb ook leuke foto’s gemaakt. Op de foto is het misschien iets duidelijk, want kan het lastig uitleggen haha. Verder heb ik er lekker gezwommen het was een heerlijk zandstrandje. Op Curaçao heb je namelijk veel stenen en daar niet. En lekker in de zon gelegen en een boekje gelezen. ’s Avonds hebben we ook thuis gegeten en daarna zijn we naar de high rise hotels gegaan. Dat is een stukje Aruba dat Herman de kermis van Aruba noemt. Ze hebben daar enorme hotels de grond uit gestampt. Het lijkt een beetje op zo’n all inclusive in Turkey. Ze brachten me naar het grootste hotel daar om te bekijken, want dat is zeker de moeite waard. Het Riu heetten het. Het was een enorm hotel en ik kwam daar binnen en volgens mij heb ik er 5 minuten met mijn mond open gestaan. Het enige wat ik die minuten kon zeggen was OH MY GOD. Zo groot zo luxe echt geweldig. En een strand waar je u tegen zegt. Echt waar witte stranden blauwe zee palmbomen, echt zo’n strand die je op tijdschriften ziet staan, maar dan in het echt. Het zwembad van het hotel had iets weg van het midden oosten daarbij Abu Dhabi en Dubai in de buurt. Toen ik na 5 minuten weer back on earth was liepen we verder naar andere hotels. Je kon namelijk over een pad langs alle hotels lopen. En dat zijn er geen 3 nee wel kilometers lang alleen maar hotels. Hotels hotels en nog eens hotels. Verder hadden ze er winkels, marktjes, kroegen, restaurantjes entertainment voor die mensen. Ze hadden echt alles. Er waren allerlei shows en andere dingen te doen om mensen te vermaken. Er liep zelfs een paard met een wagen toeristen langs de hotels rijden. Gewoon niet normaal. Ik zei toen je hebt een week de tijd om alleen al daar alles te zien en dan heb je nog helemaal niks van Aruba gezien. Zoiets kan je overal vinden in Turkey, Spanje noem maar op. Het is niet echt iets Arubaans en dat is jammer daarom noemt Herman het de kermis van Aruba. Het is gewoon een stuk vol met toeristen en veel Amerikanen. We hadden daar nog wat gedronken een water/lichtshow gezien en even rondgelopen. Hierna zijn we naar huis gegaan en ben ik gaan slapen.
Die ochtend stonden we vroeg op, want we gingen naar het nationaal park Arikok. Het is een soort natuurpark met mooie routes waar je mooie dingen kan zien. Zo had je een route naar een natural pool. Een pool in de natuur omringt door rotsen waar het zeewater over de rand slaat zodat er water in blijft. Het schijnt echt gaaf te zijn maar met een normale auto niet te bereiken. We zijn naar de cunucu gegaan. Een prachtig stuk natuur met heel veel mooie en bijzonder planten bomen en bloemen. Ook was er een huisje hoe ze vroeger leefden. Een super klein huisje waar ze met heel veel man in moesten leven. Ik heb prachtige foto’s van die wandeling gemaakt die zullen jullie ook nog zien. Er was onder andere een boom met gele bloemen die daar veel te zien was echt super mooi. Ook zijn we naar een grot geweest met echte indianen tekeningen zo gaaf. Er waren wel veel vleermuizen maar die bleven achter het hek. Hierna zijn we nog naar een ander deel geweest in Arikok Miralamar dat betekent uitzicht over de zee. We zijn een stukje omhoog gelopen waar we prachtig uitzicht hadden over de zee. Ook had je mooi uitzicht over de bergen. Daar stond namelijk de hoogste berg van het eiland en die was 188 meter hoog. Het was in ieder geval mooi daar. Na deze mooie wandeling en het mooie uitzicht zijn we naar Urataka gegaan dat is een restaurantje die bekend staat om de mega hamburgers. Mijn ouders hadden daar al uitgebreid over verteld dus ik moest daar echt heen. Ik had inmiddels best trek gekregen na zo’n lange wandeling. De hamburger was echt heerlijk en lekker groot!Hierna gingen we weer naar huis. Thuis heb ik even kort met mijn ouders geskypt. Hun even lekker maken met hetgeen wat zij ook allemaal hebben gezien en meegemaakt haha. Hierna ben ik samen met Wiwi naar Oranjestad geweest. Hier had je 1 lange straat met allemaal winkels. Dus Renate dacht winkelen, kleren kopen!! Ik kreeg $$ tekentjes in mijn ogen haha. En uiteraard heb ik wat gekocht. Een leuke korte broek en jawel hij is roze! Met een super leuk shirtje en nog wat souvenirs van Aruba. Ook had ik Wiw nog getrakteerd op een pasteitje echt super lekker. Na het winkelen hebben we door het Wilhelmina park gelopen. Hier lagen aan de zeekant allemaal leguanen lekker in de zon te liggen echt leuk om te zien. Verder was het een mooi parkje waar veel jongeren bij elkaar kwamen. Ook zijn we naar Royal Plaza geweest dat is een zuurstok roze gebouw(mooi roze is niet lelijk). We zijn er langs gereden het was erg druk in de stad en het was moeilijk parkeren. Wiwi reed nog langs een aantal straatjes in de stad zodat ik kon zien hoe alles eruit zag. Het plaza zag er echt gaaf uit en alweer met heel veel winkels. ’s Avonds zijn we thuis gebleven en hebben we gezellig samen wat gedronken.
Op zaterdag ochtend kregen zij bezoek van haar broer die zou het raam komen maken. Daarom ging ik dit keer alleen naar het strand. Ze brachten en haalden me weer op. Ik ging naar Baby beach een heel mooi strandje. Het was alleen niet heel mooi weer maar dat maakte me niet uit. Ik heb heerlijk een boekje gelezen en lekker gezwommen. Het was heerlijk om te zwemmen daar. ’s Middags zijn we naar Quadirikiri geweest (ze hebben hier moeilijke namen voor alles ik heb het niet verzonnen). Maar goed dat was een grot. Je moest daar in met een stijl trappetje. Het was daar binnen erg donker maar gelukkig waren ze zo slim geweest om een zaklampje mee te nemen. We hebben verschillende delen van de grot gezien. De grot was vroeger de zeebodem dat was best raar om voor te stellen toen ik daar liep. Dat daar vroeger alleen maar water was. Door de zee is de grot uitgehold en zijn er ook enorme gaten in het plafond. Hierdoor valt er op sommige plaatsen ligt naar binnen waardoor het iets minder donker is. Hierna liepen we langs de grot en brachten ze me naar een stukje waar geen toeristen komen en dat maar weinig mensen kent. We moesten eerst een stukje lopen over een veld met allemaal hoekig en hard koraal. Het leek op steen met allemaal van die leuke uitsteeksels waar je dan 10 minuten over moest lopen. Ik had van die leuke gympies aan waar een hele dunne zool onder zat. Ook stonden er allemaal cactussen en andere leuke prikkel struiken. Dus we liepen daar zigzaggend en cactus ontwijkend naar de plek waar we heen gingen. Maar ik zeur niet, want als je wat moois wil zien moet je er wat voor over hebben en dat had ik. Eenmaal daar heb ik eerst even wat foto’s maken. Het was een grot maar dit was niet zomaar een grot waar je even in liep. Je moest erin kruipen. Er was een opening waar je op handen en voeten door heen moest kruipen. Het leuke was alleen het lag er bezaaid met geitenpoep. Er lopen op Aruba veel geiten los en daar was het bezaaid je zag bijna geen rots meer. Maargoed ik ging daar dus in mijn eentje naar binnen ( Herman en Wiwi waren er wel maar die bleven buiten) met een zaklampje opzoek naar indianen tekeningen die maar heel weinig mensen hebben gezien. Ik voelde me op dat moment net zo’n archeoloog. Toen ik daar opgevouwen naar binnen ging, ging ik opzoek naar de tekeningen. Ik werd eerst afgeleid door allerlei geluiden en met het idee dat daar allemaal beesten waren zoals vleermuizen zat ik daar niet echt op mijn dooie gemakje. Ook lagen er allemaal botjes en dat waren geen botjes van spare ribs die mensen daar toevallig hadden gegeten. Nee van die geiten die daar dood zijn gegaan echt heerlijk en daar zat ik dan op mijn handen en voeten. Eenmaal een beetje gewend ging ik goed kijken. Ik vond ze al heel snel. Het was bijzonder om te zien dat die tekeningen zolang geleden zijn gemaakt en bijna niemand die grot kent. Ik zei tegen Herman en Wiwi dat ik ze had gezien en toen kwam Herman toch wel even kijken. Hij had ze wel eerder gezien, maar hij kwam toch wel. We hebben er wat leuke foto’s gemaakt en gingen er weer uit. Na wat desinfecterend spul op mijn handen gedaan te hebben gingen we weer terug. Het was een mooie en bijzondere ervaring. ’s Avonds hebben we thuis gegeten en zijn we daarna naar zo’n soort van buurthuis gegaan. Op 18 maart zondag dus was het Dia di bandera oftewel de dag van de vlag. Aruba viert dan zijn onafhankelijkheid en dat was toen alweer 26 jaar geleden. Daarom was er overal in het land van alles te doen. Zaterdagavond was er ook al iets te doen. Er waren spelletjes voor de mensen, maar helaas was alles in het Papiamento dus ik verstond er weinig van. We hadden er wel wat gedronken en pastechi (pasteitje) gegeten. Hierna zijn we naar huis gegaan en gaan slapen. De volgende dag was het Dia di bandera. Overal in de stad (Oranjestad) hingen vlaggentjes. De bomen waren zelfs ingewikkeld met stof zodat de onderkant van de stam de vlag van Aruba was. We waren in de stad nog naar een oud Arubaans huisje geweest en een archeologisch museum, hoe ze hier vroeger leefden. Ook zijn we naar een fort geweest, fort Zoutman. Het was overal echt super druk en iedereen liep in van die shirtjes rond met I love Aruba of iets in die trant. Na al die drukte zijn we weer richting huis gegaan. Voordat we naar huis gingen, gingen we nog eerst langs Casabari dat zijn grote rotsen waar je op klimt wel met een trappetje hoor. En boven heb je een prachtig uitzicht over een groot deel van het eiland echt super gaaf! Na een aantal foto’s zijn we wel naar huis gegaan. Hier heb ik mijn koffer ingepakt, want tja er komt altijd een tijd om naar huis te gaan helaas.. Maar eerst had ik nog lekker pizza gegeten met de meisjes (dochters van hun zoon) en Wiwi. Vervolgens afscheid genomen van de meisjes en Herman, want Wiwi bracht mij alleen naar het vliegveld. Eenmaal daar aangekomen ook van haar afscheid genomen en ging ik weer op naar huis! Nadat ik mijn koffer had ingecheckt, tax had betaald, ticket controle en paspoort controle had gehad, kwam ik aan bij die leuke poortjes waar je koffer enzo gecontroleerd wordt. Je moest daar je schoenen uitdoen toen liep ik daar op me blote voeten een beetje raar maargoed. Gelukkig ging het alarm niet af. Goed toen was ik dus binnen een half uurtje binnen. Ik had nog 2 uur voordat ik naar mijn gate moest. Ik ging nog even wat drinken en winkeltjes kijken. Op een gegeven moment stond ik in een winkeltje en werd er van alles omgeroepen in het Papiaments en in het Engels. Het één was onverstaanbaar en het andere moeilijk verstaanbaar, maar wat ik eruit kon opmaken was dat je voor een bepaalde vlucht snel naar je gate moest komen. Die man zei het vluchtnummer en ik had werkelijk geen idee wat mijn vluchtnummer was. Ik werd er wel een beetje zenuwachtig van want die man bleef maar praten dat het de laatste keer was en dat je echt moest komen naar de gate. Dus ik dacht ik ga maar eens kijken wat voor vluchtnummer ik had en dat was inderdaad die vlucht. Ik dacht alleen dat kan niet want dan zou mijn vlucht 2 uur te vroeg zijn en hier op de Antillen iets te vroeg bestaat niet. Dus dat zou onmogelijk zijn. Maargoed ik ging toch maar even kijken voor het geval, want ik wilde toch echt terug naar Curaçao. Ik naar die man toe en hij vroeg of ik met die vlucht mee moest, ja hallo weet ik veel. Ik wil gewoon naar huis. Dus ik liet mijn ticket zien zegt die man ja dat is de volgende vlucht dus ik was gewoon voor niks een zenuwachtig haha.. Goed toen ben ik toch nog maar even terug gegaan naar de winkels en ben toen wat gaan drinken. Na een tijdje werd er weer van alles omgeroepen en toen dacht oké nu loop ik gewoon naar mijn gate en ga daar op de eerste stoel vlak voor die man zitten dan weet ik in ieder geval zeker dat ik niks mis. Na een tijdje konden we eindelijk gaan. We werden met een mooi busje naar het vliegtuig gebracht. Eenmaal daar aangekomen werd hetgeen waar ik bang voor was een feit een klein propeller vliegtuigje. Met een klein trappetje moest je het vliegtuig in. Het is ongeveer te vergelijken met een bus maar dan met propellers aan de zijkant. Er waren 2 rijen en totaal 30 stoelen. Daar zat ik dan op mijn stoeltje voor het raam. Ik dacht alweer oh my god maar dit keer niet omdat ik het zo mooi vond, maar omdat ik toch echt wel een beetje bang werd. Zo klein speelgoed vliegtuig gaat alle kanten op dacht ik. Ik was mezelf helemaal bang aan het maken. Ik dacht bij mezelf dat heeft geen zin. Er zijn genoeg mensen met zo’n soort vliegtuigje gevlogen en die leven ook nog en daarnaast is het maar 20 minuten. Toen ging dat ding naar de startbaan rijden om op te stijgen. Toen het vliegtuig de lucht in ging, ging dat best soepeltjes. HIJ BLEEF HANGEN dacht ik, gelukkig. Vanaf dat moment was het niet meer eng en had ik er wel vertrouwen in dat ik straks met beide benen weer op Curaçao zou staan. Ook deze reis ging super snel en ik was weer terug!! Ik werd opgehaald door een huisgenootje en toen was ik weer thuis.
Het was echt een super reis en heb er erg van genoten. Een hele ervaring en ik ben blij dat ik bij Herman en Wiwi kon verblijven. Zij hebben mij veel laten zien. Herman en Wiwi nogmaals bedankt voor de gastvrijheid, gezelligheid gewoon alles ik vond het geweldig! Ik moet nog zeker een keer terug om de rest te zien van het eiland.

Heel veel liefs

Ps: het was wel een erg lang verhaal 4 kantjes hahaha.